Geschiedenis
De Hampoort is nog steeds zoals hij gebouwd was in 1686 tot 1688. Als ontwerper van de Hampoort wordt architect d'Estangh gezien. Van hem is bekend dat hij enige jaren in Grave heeft gewerkt. De Hampoort werd ook wel de Bossche Poort genoemd, omdat hij op de weg naar 's Hertogenbosch lag.
In 1672 was Grave in Franse handen. Twee jaar later (1674) heroverden de Staatse troepen onder Prins Willem III na een vier maanden durend beleg de stad, waarbij nagenoeg de hele stad door de beschietingen onherstelbaar beschadigd werd. Nadat de vrede van Nijmegen getekend was tussen de Republiek en Frankrijk werden tussen 1679 en 1689 de Graafse vestingwerken, die in 1674 zo ernstig te lijden hadden gehad geheel vernieuwd en uitgebreid. De vestingwet van 1874 bepaalde dat Grave haar status van vestingstad verloor. Een gevolg daarvan was dat de rijksoverheid het onderhoud niet langer bekostigde. Voor de gemeente was het onderhouden veel te duur en daarom werden tussen 1876 en 1914 vrijwel alle vestingwerken van Grave gesloopt. Van alle toen aanwezige stadspoorten bleef alleen de Hampoort behouden al verloor ze wel haar functie van poortgebouw.
De Hampoort is in de ruim 300 jaren van haar bestaan gebruikt voor verschillende doeleinden. Tot de vestingwerken werden gesloopt was het gebouw natuurlijk primair een stadspoort, waarin in oorlogstijd troepen werden gelegerd. In vredestijd heeft de zuidelijke vleugel o.a. gediend als militaire bakkerij en de noordelijke vleugel als militair hospitaal. Aan het einde van de 19de eeuw werd de noordelijke vleugel woonhuis. De laatste bewoonster heeft er tot 2002 gewoond.
Wat kunt u aan het gebouw zien?
Het gebouw kreeg een hal, doorgang en twee zijvleugels. De Hampoort werd opgetrokken van zand- en baksteen en gebouwd in de klassieke Nederlandse barokstijl (classicisme), volgens de zogeheten Palladiaanse pilasterorde en bandverdeling. (Palladio was een Italiaans architect die leefde van 1508 tot 1580. Pilasters zijn de vierkante platte zuilen die uit de gevel naar voren komen.)
